Korku, bu hayvanları ölüm karşısında donduran...
Ne kadar saflar değil mi ?
Leoparı görür görmez kaçmak akıllarına gelmiyor...!
Ta ki, leopar saldırana kadar... O zaman da iş işten geçmiş oluyor ve içlerinden biri av oluyor...
Oysa biz de o ceylanlardan, geyiklerden farklı değiliz...
Yunus'un dediği gibi :
''Hiç bilmeyiz kezek kimin?
Aramızda gezer ölüm.''
Salalar verilir minarelerden de, çoğu kez ya duymayız, ya da nasılsa ölen bir başkası olduğundan ve bize daha çok uzun zamanın hesabıyla, hatta biz ölümsüzmüşüz gibi ''bir an'' olsun tefekkür-ü mevt yapmayız. Fotoğraftaki geyikler gibi, sala sesinde bir an olsun hayata pauze verip, donmayız bile...
İman etmeyenlere söylediğim şeylerden biridir. ''Hayatı da ölümü de yaratan Allah (cc) dır.'' (Mülk :2)
Derim ki : Madem inanmıyorsun, hadi o zaman ölme...!
Ölümün sahibine, o inanmayıp seni yoktan var edene dil ile isyan ettiğin gibi, fiilen de karşı dur..!
Bunu yapamazsın, öyle ki, ölümüne engel olamayacağın gibi, ölümünü geciktiremezsin bile..!
Hatta ne zaman, nerede, nasıl öleceğinin bilgisi bile elinde yokken, bu kadar acizken...!
Zavallı seni; ne oldu, sus-pus oldun...?
Gel vazgeç bu küfr-ü inadından, yol yakınken iman edilmesi gerekenlere iman et, İlahi mesaja kulak ver ve cennette birlikte olalım inşaallah, hem de sonsuza dek...
