Sevgili Rüveyda,
Bilmiyorum bu mektuplara ''sayfalar üzerinde'' daha ne kadar devam ederim.
Koca ömründe, mektupları, ruh tuvalinde resmettiği bir kadına, yine aynı ruhun tavan arasında yazmış olan bendeniz için, bu şekilde ayan beyan ortada olmak, sanki kısıtlayıcı oluyor. Ve sanki mahremim, duygularım, tecavüze uğramış gibi... Özgürlüğüm elimden alınmış gibi…
Kararsızlığım bu günlerde had safhada... Seni paylaşmak bir yanımı incitiyor. Seni bir ömür içinde yaşamış bir adam için, giran, girift bir paradoks, kaotik duygular labirenti.
Zaman benim aleyhime işliyor Rüveyda,
bilmiyorum sen bunun farkında mısın..?
Hazan kışa doğru boynunu bükmüş giderken,
Baharın önünde koskoca bir yaz var…
Kalbim,
....devamını kitabımdan okuyabilirsiniz.
