Rüveyda'ya mektuplar (32)

Ocak ayının yarıladık, hâlâ uzaktaki dağların başına serpişmiş kar, şehrimize uğramıyor. Sanki gelip de arındıramayacağı şehrin, kendisini kirletmesinden korkuyor. Şehirler eskisi gibi değil, biliyor. Oysa özellikle geceleri sabaha karşı lapa lapa yağmadan önce nasıl güzel vurur kokusu, baharlara nazire yaparcasına… Gelmek istemiyor, biliyor insanlar eskisi gibi değil, asabi ve şiddete meyyal bir akıl tutulması ile birbirlerine acımasız ve hoyratlar… Öylece bakıyor yüksek tepelerden bize ve biz ona… Ne kar geliyor bu şehre, ne de sen sevgili ve ben gelmeyişinin o ihtişamlı şerefine  sana yazmaktan vazgeçmeyeceğim…

Sevgili,
 ‘’Özledim’’ demek meramımı anlatmaya yetmiyor.' 

 ....devamını kitabımdan okuyabilirsiniz.