Artık şiire de itimadım kalmadı!
Sarar dedim, yaralarımı, sarmadı!
İnatlaşır gibi daha da kanattı!
Sanmıştım ki hal-i pür melâlime ayine olur,
Lâm demeye dermansızlığıma lâmelif olur!
Vahalarıma serap oldu da şelâle olmadı.
Artık şiire de itimadım kalmadı!
Sarar dedim, yaralarımı, sarmadı!
"Bir yudum teselli" kalbimi oyaladı,
O da beni yarı yolda bıraktı!
İçimdeki kıvılcımı çoğaltamadı!
Birikmişlerimi görünür kılamadı!
"Müteşairsin sen!" dedi, şairliğe layık bulmadı..!
Artık şiire de itimadım kalmadı!
Artık şiire de itimadım kalmadı...
Yine uzaklardan güzel bir görsel. Değer verip okuyan yüreğinize çok teşekkürler...