Gözlerim Kirişlere Çivilendiğinde mi bölündü Rüyan
-Çoktan bitmişti şairlik hevesim / sebeb-i telifim aşktır,bilesin !
Bizden geriye,yıkılmış bir şehrin
son eylül gününe mıhlanmış bir b/iz bıraktık
ve biz birbirimize ıraktık...
Ben göğsümde seni taşırken inleye inleye
sen üstü kapalı bir rüyanın halüsinasyonlarıyla
çok sevdiğim gözlerini ıslak yastıklara ettin hediye
sordun mu hiç o rüveyda yüreğine ?
bu ayrılık ne diye !
Ben bağıra çağıra
yana yakıla
ulu orta sen dedim !
illâ sen !
sen tahliline gücümün yetmediği şathiyeler dizdin
kahretsin !
zahirindeki ben değildim !
Evvel zamanlarına bıraktın beni
kalbur altı kaldığım günler gibi...
(işi şiire dökmeye kalkarsak yol bellidir yordam belli / lakin ben şiir ziyadesi belledim seni!)
Züleyha Selçuk
