Kalbim söyle bana!
En son ne zaman ağladın?
Ne zaman o incecik süzülen ırmakların, inci taneciklerine dönüştü?
Seni ağlatan dünya mıydı?
Dünya ise döktüklerin inci taneleri değil!
Ağladığın ötelere uzanan bir hülya mıydı?
Ağlatılmakla, ağlamak..!
Ağlanmakla, ahlamak...
Henüz bu müthiş farkları göremiyorsa gözlerin...
Gönül gülistanın dikenlerin esaretinde Gül'e hasret demektir..!
Ağlamak, ağlanması gereken şeylere olunca,
Gönül gökyüzünde bulut arayan çiftçi masumiyetiyle,
Elinde oltası yağmurları bekler gözlerden...
Ağla!
Ağlayamıyorsan da ağlar gibi ol..!
Bakarsın haline merhamet edilir,
Kerem kapısı aralanır da,
Sağanaklar yıkar defterinde istenmeyen şeyleri...
