Belki de korkardın, hayat verdiği gülümsemeyi, ağlatarak geri ödetir diye, kahkaha boyutunda hiç sevinemezdin sen...
Hep mahcup ve mazlumdu tebessümlerin, bu ürkekliğine, farkında olmadan çevren de alışmıştı; sorgulamadan seni de kendileri gibi mutlu sanırlardı...
Sen de mi bir çok insan gibi gülmekten imâl edilmiş bir maske alsan ne..?
