Sonunda

Ormanları, dağları, nehirleri aştın,

Menekşelere, papatyalara bakmadın,

Bir gül hasretiyle kavrulup yandın,

Kan revan içinde dikenlere saplandın!

Bir Rüveyda masalına kandın!

Melankolik bir hikâye yazdın,

Hayatı kelimelerin içinde yaşadın,

Sonunda yapayalnız bir başına kaldın!..