Sevgili Rüveyda,
İnsanlar, insanların aptal olanlarından kaçarlar; erkekler, çok güçlü kadınlardan!
Ne hızlı bir mektup başlangıcı oldu değil mi? Damdan düşer gibi...
Bu kez seni, kendisine çok güvenen, kendinden emin, özgüveni yüksek biri olarak hayal ediyorum... Bu beni ürkütüyor, susturuyor sanki...
Senin sultanî bir havan olsa, ses renginde insana hem huzur veren bir ahenk, hem de yine o kahrolası özgüven, sanırım bu her erkeğin arzu edebileceği şey değil.
Şimdi, bir şiir dinlemek vardı sesinden,
Şimdi, o şiire sarılıp uyumak vardı...
....devamını kitabımdan okuyabilirsiniz.
