Sevgili Rüveyda,
Günlerden bir gün hangi gün olduğunun çok önemi yok. Adına hasret diyelim. Yer Dünya, şehir Sürgün…
Ve Sürgün şehirde senin gurbetinde yenisi eskitilme bir sabaha uyanmış, yetimliğin gölgesinde mahrum bir adam…
Sokaklar henüz sessiz. Uzunca süre yatağımda döndüm, yanımdaki radyoyu açtım. Belki bir şeyler dinlerken uyurum dedim, olmadı. Koskoca yatakta kayboldum. Solumda radyo/ CD çalar yerine sen olmalı değil miydin? Sesler radyodan değil senden kulağıma gelmeliydi değil mi? Bu saatlerde sen uyurdun, ben sessizce senin seyrine dalardım. Bir çocuğun masumiyetinde seni… İçimden öpmek gelirdi, ama kıyamazdım uyanırsın diye.
Belki sonra usulca kalkar,
....devamını kitabımdan okuyabilirsiniz.
