Koskoca bir ömre sığdırılan.
Ardı sıra gecelerce pusuya yatılan.
Belki gerçek,belki de koca bir yalan...
Bir Rüveyda masalıdır bu, ruha fısıldanan,
Bir kalbin mahzeninde sessizce saklanan.
Büyümeyen çocuktum, masallara hayran,
Masallar içinde Rüveyda'ya kapılan...
Bir Rüveyda masalı anlattım kalbime,
Herkesten çok kendim inandım, hikâyeme...
Hasretleri mürekkep ettim de,
Yazmaya yetiremedim şu garip gönlüme.
Bir Rüveyda masalı lazımdı, yarama şifa niyetine...
Bir Rüveyda çizdim ruh tuvalime,
Rüveyda hep nazenin bir gelindi, düşlerimde.
Rüveyda önde ben ardı sıra çıktım seferime...
Bir ömür Rüveyda'yı aramakla geçip gitti!
Rüveyda masalı her gece yeniydi hiç bitmedi...
Ne ben Rüveyda'ma kavuştum, ne de Rüveyda beni bildi!
Rüveyda, içinde var olduğum masum bir ümitti...
Sesli videosu kısmetse pazartesi'ye..