Sevgilim Rüveyda,
Sana yazınca şu dünyanın, insanı yıldıran çirkinliklerinden, gözlerine firar edip masal kitabıma geri dönmüş gibi hissediyorum.
Sana mektup yazarken bir masalın içine girip o masal kahramanı oluyoruz... Bizim dünyamız, kimse müdahil olamaz... Biz masalımızı yaşıyoruz, masum ve umarsız; mektupların havzasında...
O havza öyle güzel ve temiz ki şu ahir zaman insanının hesapçı, art niyetli enaniyet dolu cambazlıklarından, gürültüsünden, karmaşasından azade; çiçekler, ağaçlar, kelebekler içinde… Hayır, gökkuşağının içinde göklerde yüzen buluttan yapılma bir ülke gibi… Birileri görse de bize erişemez… Ve payımıza, güzel anıları, yalnızca mektuplarda biriktirmek düşüyor.
Sen, kalbimin bir kapakçığından çıkıp, diğer kapakçığına giren, sürekli devridaim yapan bir şeysin ve ismin
....devamını kitabımdan okuyabilirsiniz.
