Sonbahardan geçmeyen,
Bahara hasret, çok uzun bir kış..!
Gözlerin hep bulutlar arası,
Saçların yağmurlara karışmış!
Yeşil firarda, mavi her dem ıslak!
Uzun, çok uzun bir kıştı ömrüm!
Seninle mevsimleri birleşmeyen!
Yolları bir türlü kesişmeyen,
Sonbahar renginde,
Ağır aksak işler gibi yeknesak,
Bahar kokusundan mahrum,
Her güne ölü doğan!
Köşe bucak küçük bir umut arayan,
Uzun, çok uzun bir kıştı ömrüm...
Burada artık günlerin beli bükülü,
Saymayı bıraktım, vakitlerin üstü örtülü!
Bir ukdesin, hayatımın en girift yerinde!
Sırrımsın, sınavımsın en sancılı tebessümlerimde..!
Uzun, çok uzun bir kıştı ömrüm!
Hiç ısınamadım senden sonra...
Üşüdüm öldüm, öldükçe üşüdüm..!
Sen yine de bana üzülme!
İkimizin yerine ben, her akşam üstü,
Aynı şarkılarla, o ıslak mavilikte,
Panayır kaçkını bir münzevi gibi,
Gelmeyen, hiç gelmeyecek olan bahara,
Adını kalbimde sayıklayarak demlenirim...
Adını kalbimde...
Adın kalbimde...
