Üstümde ya da bitişik yan daireden saygısızlık sesleri yok! Sokaklar için aynısını söyleyemem ne yazık ki!
Vaktinde çok çeşitli markalarda aracım oldu. Artık bedava verseler istemem! Şoförlük bir yerde zevk işi. Bu zamanda akıllıca gelmiyor. Sanki Teksas kovboyları gibi, her şoför silahlı, bıçaklı falan, gergin... berbat!
Yeni bir ev alma çabam da yok! Kılık kıyafetim beni öldürür! Yıllardır almıyorum desem yalan olmaz. Hediyeler hariç...
Yeni hatun da istemem.! Yeterince üzüntüsünü çektim! Sevgili işi de bana bu saatten sonra uzak olsun, zor geliyor...
Seyahat mi? Avrupa'da genelde birbirine benzeyen, ruhsuz bir kaç ülke gördüm.
Güzel yurdumda Antalya, Diyarbakır, Mardin...oralar bir türlü kısmet olmadı. Bundan sonra olmazsa da üzülecek değilim. Gördüğüm şehirler bana yeter.
Her yeri görüp, her şeyi tecrübe edecek değiliz.
Evimi seviyorum. Tiptop kolay bir ev. Allah yokluğunu göstermesin anneciğimle bize yetiyor. Huzurla çorbamız da tıngırdıyor, şükründen aciziz...
Sadede gelirsem. Galiba bu dünyaya ait bir hevesim, merakım yok ve düşünuyorum bu hal uzun yıllardır böyle aslında...
Ne zaman, nerede ve nasıl öleceğimi çok merak ediyorum!
Öteye geçişi yani...
Dünya çaba, kaygı, zahmet ve yorgunluk yurdu.
İmanla geçersek, melekler iyi surette gelip bize iyi davranırlarsa "yırttık abi, köşeyi döndük sonunda!" Hani devir hesap devri dedikleri hesap benimkisi...
İnşallah kıyamet kopana kadar kabirle irtibatlı berzah penceresinden cennetin seyri. Önce ölenlerle görüşmeler, hasret gidermeler hatta zaman zaman dünyadaki sevdiklerimizi sessizce izleme görme imkânı...
Allah’ım..!
Durumum malumun Rabbim!
