Bir şeyler yazmakla yazar olunamayacağını iyi biliyorum.
Heybemde öyle süslü kelimelerim yok… '' dese de; çok iyi bir yazar ve kitapta fiyakalı bir derinlikle ama bizden kelimelerle, duru sade bir anlatımıyla Bekir Develi'yi artık daha çok seviyorum. Ve tavsiyem ''yazar değilim ben'' kısmını gelecek baskılardan kaldırması. İnsanlar bu mütevazı duruşu gerçek gibi algılayabiliyorlar ve size bakışlarının önemi azalıyor!
Kitap okurken elimde kalem olur çoğunlukla, altını çizmekle kalmam, bazen yazara itiraz eden, bazen de destekleyici bir ilave yazarım.
Üstte gördüğünüzü kitap bitince yazmışım. ''Sarhoştum hatırlamıyorum!''
Her konu ayrı güzel lezzetli işlenmiş. Bu aralar birisine kitap hediye etmek istesem bu 144 sayfa içinde ummanların sırrına işaret eden kitabı hediye ederdim. Alınız, okuyunuz, okutunuz. Bu kitabı alıncaya kadar yazarı, ramazan programlarından bilirdim ve yakınlarda açtığı youtube kanalında her çarşamba yapmaya başladığı sohbet programlarıyla takibe aldım. Kitabı bitireli 2-3 gün oldu. Keşke bittiği anda bu satırları yazsaydım, daha çok şeyler yazardım.
Bunu da kitabın son sayfasına yazmışım. Yine ''sarhoştum hatırlamıyorum!'' Adamın kitabını ne hale getirmişim. Gün olur da bir imza gününde denk gelirsek, es-kaza görürse ben morcivert olurum.
Kitap okuyanı latif iklimlere götürüyor, kaybettiklerimizin hüznünü, hasretlerimizi çoğaltarak bizlere hatırlatıyor. Naif anlatımları düşündürürken, ''bu adam güzel adam be!'' dedirttiriyor. Allah güzel insanlarla karşılaştırsın onu ve cümlemizi. Amin.
