Bu can çekişme uzun sürecekmiş,
Ölüm hemen gelmeyecek, anladım.
Neden hâlâ her şiirden şarkıdan çıkarsın?
Niçin kalemi her elime alışımda,
Saçların dolanır satırlarıma!
Gelemedin Rüveyda!
Gelmedin!
Gelmeyeceksin de..!
O zaman bu işkence niye?
Yetmedi mi kendi mezarıma döktüğüm göz yaşlarım?
Zakkum çiçekleri bitti de benim azabım bitmedi!
Ne Kent Parka gidebiliyorum,
Ne adını sayıklayabiliyorum.
Yara bere içinde kalbim!
Hani yaralarıma merhem olacaktın Kalbim!
''İçimde bir yer yanıyor,
söndürmem, sen yaktın!
Kalbimde açık yarası,
kapatmam sen açtın!''
Diyen şarkıyı daha kaç bin defa dinleyip,
Jilet gibi çizip kanatacağım ruhumu..?
Her gece yatağıma bir umutla yatıyorum.
Rüyama gelesin diye Allah'a yalvarıyor yalvarıyorum!
Ağlayarak uyandığımda, yaşlarımı yastığımda kurutuyorum!
Bu can çekişme uzun sürecekmiş,
Ölüm hemen gelmeyecek, anladım..!
Hüzünsel hayata girdim.
Narkoz yerini tutan şarkılar.
Acımı dökemediğim satırlar.
''Senden bir tek bu kaldı!''
''İyi değilim. Hiç iyi değilim!''
Bırak artık sessizce ölüvereyim...
