Sen!
Kapanmasını istemediğim yaramdın!
Seninle yaşayamadıklarımız,
Kalan ömrüme,
Tariflerde geçmeyen keder!
Kimi ahlar, kimi dudak büker!
Yorduk,
Ne kadar düşümüz varsa,
Düşler bile usandı bizden!
Tamam!
Biz sevdik ama sevgili olamazdık!
Sevgili olsak, kavuşamazdık!
Böyle buyurdu kader!
Kalbimiz içlense de,
İtirazsız boyun eğdik!
Kelebeklerin türküsüne sarılıp,
Biz de gitmiş gibi rol kestik!
Anladım!
Sadakâti öldürmedikçe,
Ölmeyecek bu aşk!
Ölmeyecek bu kırık ümidimiz!
Bugün, ihânet edeceğim!
Senden kalan ne varsa!
Sen doğacaksın,
Ölüp dururken ben..!
Onlar doğumunu kutlarken,
Ben ölümümü kutsayacağım!
Bugün son kez,
Katıla katıla ağlayacağım!
Bugün
Seni ihanetlerin
En hainiyle uğurlayacağım!
Doğmak nasılmış!
Ölmek neymiş,
Sen de göreceksin!
Hadi şimdi git!
Mumlarını üfle!
Ben burada nasılsa,
Yakmaya yeni başladım!
Bir alkış da benden sana..!
