Beyaz bir dünya da hâyâl oluyor sanki...
Yakınlarımız, yakınlar uzak,
Uzaklar daha bir uzak...
Yağmurlar çekildi, belki de insan görmez okyanuslara, ormanlara yağıyor.
Daha önce, bereket, vicdan, insaf, merhamet, iyilik çekildi.
Depremler, seller, tedirgin nefes alıp vermeler...
Üzerinden haftalar geçse de acısı çabuk geçecek gibi değil. Binlerce insanımız öldü, kayıplar çok. Hasar çok büyük. İnsanlar evlerini işlerini, düzenlerini, huzurlarını kaybettiler. Bölgede depremler devam ediyor.
İnsan böyle bir durumda sıcacık evinde yorganı üzerine çekmeye utanıyor...
