Hüzün her yerde...
Bazen, o coğrafyada ellerindeki boş tencerelerin ölüm melodisinde!
Bazen, gökyüzünde kanat çırpan kırmızı bulutlarda...
Gecenin ortasında acıyla bağıran bir kedinin sesinde...
Hastanelere hasta taşıyan ambulanslarda...
Kimi zaman dalgınca tekrar tekrar dinlenen bir şarkıda...
Hüzün her yerde...
Bazen, bayramlarda hatırlanılan mezarlıklarda.
Annemin haftalardır boş kalan odasındaki ürperten sessizlikte...
Bazen de bir emojinin gülüşlerinde...
Hüzün mayamızda var ve onu kahkahalarla yok sayma çabası ayrıca trajikomik...
Hüzün şifadır hasta egolarımıza...
Yeter ki dozunda, kararında olsun.
