Tebessüm ettim. Trajikomik çünkü...
Bir yerde, zannedersem facedeyken bir yoruma yazmış olabilirim, "Yalvaran, gitme, beni bırakma, geri dön vb. tarzı şiir, senaryo gereği bile yazamıyorum" demiştim.
Geçen zamanda bunu aştım, artık yazabiliyorum ve seriye bağladım. Geçmişteki eksikliğimi tamamlarcasına...
Hatta Rüveyda'ya Mektuplar'da dip notta da belirtmiştim. "Gerçek hayatta Murat bir kadına kal diye yalvarmaz ..."diye.
Sanki yukarıdaki yorumcu sadist bir zevkle, intikam dolu bir hezeyanın içinde.
Ah kıyamam...
Gerçek hayatta benden gittiğini zannedeni aslında ben uğurlamışımdır. Ama isteyerek ama istemeyerek üzülerek...
Sana sevineceğin, kendini tatmin edebileceğin bir şey söyleyeyim de sevincin gerçekten yerini bulsun; anneciğim iyi değil, benden önce ölürse, ondan sonra, bu garip ıssız adamı zor zamanlar bekliyor demektir.
Hırsını kinini o zamana sakla istersen!
İroniden, mecazdan, nükteden, nüanstan, latifeden anlayanınız çok olsun dostlarım...
