İşte yine, yeni bir uykuya hazırlıyor gece insanların çoğunu.
Kimi gündüzden, kimi gündüzün yorgunluklarından,sığınıyor gecenin şefkatli koynuna.
Kimisi de şiir şiir mısraları gözyaşlarıyla sulamak adına kaçıyor gecenin ısıtmayan,üşüten,ruhu titretetn sessiz avlusuna...
Yok şiir yazamayacak kadar dağınığım...Bazen yazmıyor,okuyorum.Bilirsin işte...
Yan yana mektup gibi yazıp sonra dökerim alt alta,kolay okunsun diye,ruhumun atıklarını...
Yine aynı melodi sarıyor ruhumu...
Piyano tuşlarında sek-sek oynuyor ruhum,sol,fa,mi,do,re...Bu gidiş nereye..?Bu sitem kime..?
Gözlerim,gözlerime bakmıyor uzun zamandır,hüzün yuvalarından içeri girip;gözbebeklerimde saplanıp kalmış uçsuz bucaksız yorgunluğa,yılgınlığa değmemek için...
Gözlerim, ah hüzün göğü gözlerim !
Baksam size, biliyorum buğulanır hemen pencereleriniz.
İşte yine, yeni bir dinlence gece...
Kimileri dinlenir yatınca, kimilerine batar sancılar dolusu keder...
Şizofren bir kısır döngünün izbeliğinde,yine o aynı melodinin tuşlarında yürürüm...
Uyumalı,hayata mola vermek adına...Yoksa..ah neyse...
Ben geceyi dinleyeyim, siz dinlenin.
Boş verin beni dinlemeyin.
