''İyi bilirdim'' diyeceğim.
Kalbindeki imana, ve onu yaşayışına........... diyeceğim. Ve merhametine, ........ anneye olan merhametin. Anne merhameti olan bir insan kainattaki her şeye merhametlidir.
( hep söyledim senin merhametin hayran bırakır, cenneti kazanırsan annen sebebiyle olacak inşallah, Allah doğrusunu bilir )
Bir can'ı bilirek incitmez evet. incitmişse nefse yenilmiştir. ben iyi bilirdim bildiğim kadarıyla diyeceğim. ama geride kaç ah var, kaç gönül yıkılmış bilemem 😊 zira o yaramaz çocuk gönülden gönüle girip dağıtıp çıkıyor...Sonra hem kendisi hem sevenleri üzülüyor...
Ecel bu kime ne zaman geleceği belli olmaz değil mi......
...............
Bir de karşılık görmese de çok sevdi de...Seni Allah için sevdiğime de şahitlik et olur mu.. .(
Allah'a emanet ol.''
''İyi bilirdik'' başlıklı yazıma istinaden gelen mektup beni epeyce üzdü.
''zira o yaramaz çocuk gönülden gönüle girip dağıtıp çıkıyor...'' mektubun bu kısmı üzerinde derin düşüncelere daldım;haklılık payını ölçmekteyim. Nerede yanlış yaptım,yapmaktayım..?
Mektubun baş kısımlarında merhamet,annem,ezan iyi gelmişti, şefkatle sevinmek isteyen ruhuma, hele şu bedbin zamanlarımda...
Sonra ''zira o yaramaz çocuk gönülden gönüle girip dağıtıp çıkıyor...''kısmı ile tarifsiz üzüntü duydum. Çünkü buna benzer sözü pek çok kadın söyledi bana...
Muhasebe yapıyorum, insan kendisini haklı çıkarıp,vicdanen rahatlamak ister ya; yok olmuyor, yapım gereği en haklı konularda bile sonunda kendimi darağacında sallandırmayı,kendime azap vermeyi başarıyorum!
Belki de sosyal medya denen mecrada hiç olmamalıydım, sesli şiirler okumamalı ve yazmamalıydım...Gönülçelen durumuna düştüm ve birisi de ''sen kadınlardan intikam mı alıyorsun, neden birisini seçmiyorsun..'' gibi şeyler demişti...
*
'' Bazen bu genç yaşında yaşlı aksi,huysuz ihtiyarlara benziyorsun...Off oof nasıl bir imtihan sen...?''
Sanırım bu mektup da, aynı şiir için gelmiş.Hele şu sıralar,inanılmaz huysuz ve huzursuz biri oldum çıktım. Haklısınız..Evet, her şeyden önce kendim kendime zor bir imtihanım...
*
''Sevgili Üstadım ,
Bir günle,ay yıl rakamlarıyla hayatın akışının değişeceğine inanmayanlardanım..Özellikle bize ait olmayan bu uygulamanın,yine de gönlünüze huzuru,vücudunuza sağlığı,ruhunuza yeni inkişafları getirsin...Cevap vermekten imtina ettiğinizin farkındayım ve saygı duyuyorum..Rabbime emanet olun ve ricam yazılarınızı gün içinde birazcık fazlalastırmanız...
Sevgi ve hürmetle bayım.''
Bilmukabele, Allah razı olsun.Evet yazılarım -face gidince henüz cevap gelmedi- mecburen burada gün içinde birden fazla olabiliyor. Yazarak saçmalamazsam,boğuluyorum,terapi adına elimde kala kala vefakar/cefakar blogum kaldı.
''Eskisi gibi şiirler fon eklemiyorsunuz..?'' sanırım zamansızlık ya da tembellik...Gayret ederim.
Maillere özel olarak bazı sebeplerden cevap vermeyişim, lütfen kibir olarak algılanmasın. Her maili özenle okuyor,dikkate alıyorum. İyi ki mektuplarınız var,seviyorum sizleri.
Ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
