''Bir yudum teselli'' 14 şubat 2012'de başlamış, geç kalınmış hikâyelerin başkahramanı olarak, bakkal defterinde, ruhunun saçmalıklarını biriktirmeye...
Buraya da blogcu'dan gelmiştik bir grup arkadaş.
1004. paylaşım bu, rakamlarla aram iyi olmadığı için, anca görebildim. Fark etseydim, 1000. yazı olurdu bu sizlerle birlikte paylaşılan...
Güzel dostlarım oldu,biliyorum mail yazanlardan çok, yazmadan sessizce takip edenleriniz daha çok.
Dönen dünyadan belli. (Yazılarımın yorum kısmını şahsi sebeplerden açmıyorum, mazur görün.)
Blogumu ve sizleri seviyorum. Nefes aldığım sürece devam edeceğimi sandığım, sığınağım, günlüğüm, terapi merkezim;içimin kuşlarını özgür bıraktığım gökyüzüm burası.
Uzun süre yazmıyorsam iki şeyden biri olmuştur : Ya blog çalınmıştır (ki o zaman yayınlardan bunu anlarsınız) ya da bendeniz Hakkın rahmetine kavuşmuşumdur.
Sadede geleyim : Değer verip takip eden; arada mail yazan,yazmayan tüm dostlara bu güzel güller...
En kalbi duygularımla teşekkür etmek istedim.
İçinizdeki gökkuşağının renkleri hiç solmasın...
