ne çok gittik birbirimizden!
ne çok sevmiştik oysa!
suçlu ne sendin ne ben!
şartların arasına sıkışıp kalmıştık!
çaresizlikti bizi halden hale koyan!
sebepsiz değildi gidip gidip gidememeler!
sebepsiz değildi yaşanan ne varsa
ve yaşanamayan..!
hayatın iniş çıkışlarında,
sıkışıp kalmıştık gerekli gereksiz telaşlarla...
hicazla hüzzam arasında,
birbirimiz için çıkmaz sokakken,
çay mı kahve mi derken,
akıp geçti işte yıllar...
bir kez dokunamadık birbirimize!
bir kez sarılamadık içimize..!
gözümüz arkada,
sahte vedalar için
el bile sallayamadık birbirimize..!