Üzecekseniz bir şairi üzün!
Dilerseniz kelimelerinizle dövün!
Yetmediyse bin vurun!
Ayrılık rüzgârlarına savurun!
Ama sonra lütfen dinlemek için oturun!
Size minnet duyar bir şair!
Şiirine çiçekler sizsiniz
Ki bal olsun...
Kalemi arı, dili lâl olsun...
Okumak yetmez, özümsemeye dar olsun!
Hokkasında bolca hüzün,
Divitinde melankolik bir tüzün.
Üzecekseniz bir şairi üzün!
Dilerseniz o aynada siretinizi g/örün...
Dilerseniz öfkenizi söndürün...
