her kadın,
kendisine şiir yazılmasını arzular,
sevdiği bir adam tarafından...
şiir, bir kadının ruhunu en iyi okşayan,
dokunuş biçimlerindendir, yazabilene..!
ama bir yanıyla şiir başka bir şeydir!
ölmüş, ya da zorla katledilmiş bir aşkın mezarıdır şiir..!
ne katil ne de maktul suçlandırılmaz!
herkes kendi cezasını kendi keser!
ve herkes kendi yarası kapanmasın diye,
farklı yollardan kendi acısına gider...
ya da bazıları yaralarını kapatmanın yollarını arar!
bazen bir adam bir kadına şiir yazmışsa eğer,
bu, o kadının ruhunu okşamak değil,
o kadın tarafından binbir yerinden yaralanmış ruhunun
o kadına veda şeklidir..!
diyeceğim, her şiir bir kadın ruhu okşamaz!
bazen de bir aşkın mezarıdır şiir!
dilediğin zaman gider,
ziyaret eder,
şiire yeni mısralar kabilinden
taze gözyaşları dökersin,
solmasın diye..!
bu öyle bir mezardır ki,
kalbinin orta yerinde saklıdır.
bitti diye ilan edilen bir aşkın
sürgüne gönderildiği yerdir artık şiir!
ne aşk biter,
ne de o son diye yazılan şiire
eklemlenen yeni dizeler!
bir aşkın mezarıdır şiir!
yası son nefese kadar sürüp giden...
