Önce bir soruya cevap vereyim, bir dost dedi ki: ''O arkadaşınızı (Cihat Erboğa'yı kastediyor) kompleksiz övüp, seslendirdiği şiirleri paylaşıyorsunuz. Başkası olsa kıskanır....''
Çok şükür insana dair kıskançlık haset gibi basit duyguları hiç yaşamadım. Arkadaşımız gerek teknik, gerekse ses rengi ve kullanımı olarak kıyaslanamayacağım bir ligde. Ayrıca ondan şiir dinlemek bana cidden keyif veriyor. Özgüvenli sesiyle gazete okusa şiir olur. Bunu abartısız her yerde söylerim. Umulur ki, bu haklı tespitlerimiz zaman içinde zayi olmaya! Malum ne zaman birini övdüysem, sonumuz hüsran oldu:)) Belki bu sebeple aynı şehirde olmamıza rağmen, şahsen tanışasım yok. Hatta mecbur kalmadıkça mesaj bile... Uzaktan iyiyiz böyle, o enfes yorumluyor, bizler de keyifle dinliyoruz. Son cümle; bendeniz yerimi haddimi bilirim. Bizim ki telefona acemi kayıtlar...