Yalnızlığımı onikiden vursam diyorum,
Ortada ben kalmıyorum, yapamıyorum!
Ah bu vedalar, bir türlü uymadı siretime, anlatamıyorum!
Sonra, herkes günbatımına binip gidiyor.
Hikâyeler ufuk çizgisinde kayboluyor,
İsmimin geçtiği hiç bir şey mutlu sona ulaşmıyor...
Sonra, sonra da benden usanıyor!
O da kapıyı suratıma çarpıyor!..
