İbadetleri temizleyemez."
İnsanda ümidi yok eden bir söz!
Ortalıkta hadis diye paylaşılsa da kaynaklarda bulamadım.
Harici mantığı...Tarihsel detaya girmeyeceğim.
Mefhumu muhalifinden zerk edilene bir bakalım
Eh herkes, hepimiz bir şekilde, istemeden de olsa kalp kırabildiğimize göre...
İş bu durumda ibadet etmeye gerek yok algısı çıkmış oluyor.
Hani şu "Sen benim yapmadığıma bakma, benim kalbim temiz. Öyle hem namaz kılıp hem elin şusunda busunda gözüm yoktur. Bizim yandaki Fişmekan kılıyor, yapıyor da ne oluyor.... "
E arkadaş o zaman sen o yandaki komşunun fark ettiğin hatasına düşmeden kulluğunu yap. Ona da bu dünyada bile geçmeyen bin bahane, mazeret.
Kalp kırmak kul haklarından olarak elbette çok günah, lâkin; gider helallaşır gönül alırsın. Tevbe eder, yapabildiğin ibadetlerini de yaparsın. Sanki öyle bir kural varmış ki, bir kez kalp kırdınsa, afaroz edildin gitti! Caminin yanından bile geçme algısı!..
Kadim bir kaidedir; "bir şeyin çoğunun yapılamaması hepsinin terkini gerekli kılmaz. "
Allah hakkı, kul (yaratılmış) hakkı...
İlki ibadat, ikincisi muamelat...
Muamelat da yine ibadetler zümresinden.
Gücümüz nispetinde, azami gayretle kalp kırmamaya, kul hakkı yemeksizin, Allah'ın hakkına da özen göstermek borcundayız.
"Her şey her şeye bağli, her şey bir şeye bağlı.."
Uzatmayayım; sanal medyada gördüğünüz her ünlü (!) sözü, düşünmeden, irdelemeyen genel kabulünüz içine buyur etmemenizi tavsiye ederim.
