İşte gecelerden bir gece, ömrümden geçen. Ve ben saçları kızıla çalan bir melodinin efsunlu kollarında, yine içimin avuntularında voltalarda…
Buralarda hüzün, yerçekimi gibi yâr, ne yana dönsem yüzümü çeker…
Neredeyse sabah olacak, sen şimdi uyuyorsun, görüyorum... Seni görmüş olsam da, rüyalarını göremiyor, rüyalarına giremiyor, rüyalarında olsun seni, kokunu içime çeke çeke, öpemiyor, dudaklarından nefeslenemiyorum...
Sevgili Rüveyda, Aşık Veysel’imiz :
Güzelliğin on pare etmez, Bu bendeki aşk olmasa der.
....devamını kitabımdan okuyabilirsiniz.
