Karşımdaki dünya güzeli olsa, ne kadar zaafım varsa, hepsini onikiden vursa, bir gün ayrı kalmaya tahammülüm olmasa...
Ve fakat...
Yalan dilinde sakız olmuşsa...
Ve bir kaç kez de yakalanmışsa...
Buna rağmen utanıp, sıkılmamışsa...
İşbu zaaflarımın vazgeçilmezi kadından buz gibi soğurum...
Ruhum fersah fersah uzaklaşır.
Kalbimde kendi evime taşınma telaşı çoktan başlamıştır...
Üzüntü ve kırgınlık valizlere tıkılıp, bir aşk hikâyesinin kapısı çarpılıp, noktalanmıştır...
