Sen nasıl güzel bir şiirsin ki;
Bir dizende göklerde uçurtma gibi,
Bir dizende yerin dibinde,
Mahzenlerinde zincirlerdeyim...
Bir mısrana sığmaz ki
Tek bir kirpiğinin kıvrımı...
Nerede kaldı,
Gözlerinin haylaz dipsizliği,
Kaşlarını hafif çattığındaki muhteşem tablo.
Ya burnunun ucundan öptüğüm satırlar,
Önce dudaklar mı, çene mi diye hecelerken,
Kayıp gidiyor mısralar almış başını...
Akıp gidiyorum varlığının esrarında,
Mısra kısa kalıyor her defasında...
Sen nasıl güzel bir şiirsin ki;
Kelimeler aciz, cümleler mahcup,
Kalem sarhoş, mürekkebi bir deli mavi..
Bitimsiz sıcak bir soluk,
Kontrolsüz firari nefeslerle düşüp kalıyorum,
Her mısranın ayak ucunda...
Çaresiz, çocuksu, hakkı gasp edilmiş gibi
Ve bir o kadar da eril bir keşifle,
Gezinmek dizelerinde,
Dizlerinin altında soluklanır gibi...
Mısra kısa kalıyor her defasında...
Sen nasıl güzel bir şiirsin ki;
İnsanın şair değil,
Piyanist olası geliyor..!
Parmak uçları ile dokunur gibi,
Dokuyorum geceyi,
Tuşların üzerinde...
Eriyor çırpınışlarım,
En ortadaki mısranın derinliğinde...
Yok kabil değil,
Bu şiirin içinden çıkabilmek!
Katilim oluyorsun!
Kelimeleri bir bebek gibi emiyorum...
Deli gömleği baş ucumda!
Aşamıyorum, aşınsa da kalemim,
Aşmak istemiyorum,
Hep aynı sınıfı tekrar okuyan,
Tembel temaşa ehli ben oluyorum...
Mısra kısa kalıyor her defasında...
Sen nasıl güzel bir şiirsin ki;
Dönsen o ırmaklar gibi akan saçlarını,
Benim için, benim için koklasan,
Oracıkta can verecek kadar,
Kendimden geçiyorum...
Sonra saçlarındaki tel sayısı kadar,
Mısra dökülüyor bir anda ufkuma,
Tutulma sebebi oluyorsun nutkuma...
Varsın meczup desin diyenler!
Varsın sıraya girsin kınayıcılar!
Yaşarken böyle enfes bir şiiri,
Onlar ve olan bitenler kimin umurunda!
Mısra kısa kalıyor her defasında...
Sen nasıl güzel bir şiirsin ki;
Okumaya doyamıyorum...
Sesim bazen feryatları koluna takmış cantabile
Bazen çağları gezinip gelen umutsuz bir bariton...
Okurken yaşanansın sen,
Şiirlerin Sultanı,
Saltanatını bir beyzadenin omuzlarında
Sadistçe hükümferma eyleyen...
Mısra kısa kalıyor her defasında...
Sen nasıl güzel bir şiirsin ki;
Onca kelimede önsöz makamına bile geçilemeyen,
Girizgâhında bocaladıkça hayran kalınan...
Bir hitabına meftun, muhtaç ve hep aç!
Mısra kısa kalıyor her defasında...
Mısra kısa kalıyor her defasında...
