Yıllar evvel bir makale:"Uyku yetmez mi insanın acizliğini anlamaya!"diye başlıyordu...
Uykuya yeniliyorsun..!
Açlığa yeniliyorsun!
Tokluğa yeniliyorsun!
Öfkene...
Şehvetine...
Gücüne...
Gururuna...
İhtiraslarına...
Zaaflarına...
Kısaca sürekli nefsine yeniliyorsun!
Yenile yenile ya yenilenecek, kabuk/deri değiştireceksin ya da kabuğunun içinde debeleneceksin!
Önce yenilgiyi, zayıflığını kabullen ve sonra doğrul ve yeniden başla...
"Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır!"sırrınca asla "ümitsiz olma!"
Yenilmek, kaybetmek demek değildir! Bilakis kaybettim demek yenilmektir!
*
Aslında telefonu elime aldığımda şunu yazacaktım:
İnsan mutsuz olunca, erkenden kendisini uyutmak için yorganı bir kalkan gibi üzerine çekiyor!
İyi kal, iyilikleri azalmış dünya...
