"Her şey vaktinde, mevsiminde, çağında küçüğüm..."
"Küçüğüm", "Rüveyda" "Kalbim"... kim diye sorarak işkence etmekten ne zaman vazgeçeceksiniz?
Bir şair ya da bu fukara gibi müteşair farklı senaryolar ile yazamaz mı?
Bazen terk edilmiş bir adam modunda yalvarayım diyorum. Sonra ...anladınız ve vazgeçiyorum.
Kalem sahibi, oyuncu gibi her role girmek ister. Bir de böyle bakın, empatiniz artar.
Her yazdığımın her kelimesi birebir şahsımla aynileşmek, örtüşmek zorunda mı canlar..?
İşbu "küçüğüm" ile ilgili birkaç mektup gelmese zaman harcamazdım.
Lütfen hafiye gibi değil şaire gibi okursanız, yazılanlar daha çok geçer...
Ruhuma başka bir terapi bulduğum an buradan da emekli edeceğim kendimi...
