Kurumuş unutulmuş saksı çiçekleri...
Sararmış siyah beyaz fotoğraflar,
Kara hasret ölgün dağlar,
Bitti bitecek sefil derecikler,
Yola kaçıp bir kamyonun patlattığı topun içindeki umutlar,
Bir türlü havalanamayan uçurtmanın kopan kuyruğu,
Ya akşamüstü sancıları!
Mahmud öğretmenin udunda tellendirdiği zaafı!
Çamaşır asıp toplamaktan,
Kat kat yerleştirmelerden...
Kalp çarpıntısının bir türlü nihayete varamayan atakları...
Karaciğerle bir de utanmadan çıldırtan külhanbeylikleri...
Odaya savrulan gürültüleri.
Bastırılmış çığlıkların peşine düşülmüş günlerin yorgunluğu...
Dikişe gelmeyen sökükler,
Yamalar aciz adamım, aciz, anla artık!
