Doğrudur...
Kuyuya attık en güzelimizi.
Bir gömlek kaldı elimizde,
O da kanlıydı.
Ondandır...
İnananlar en çok sınanır,
Sırtını dönmeyenler en derin hançeri alır.
Ve Yusuf susunca,
Züleyha yandı sanılır.
Ondan...
Doğrudur...
Gök, bu gece sükûtla mühürlü.
İnsanın içi, en çok orda üşür.
Gün dönerken sırtımızı döndük,
Kervan gitti, biz yük kaldık.
Ahit bozuldu,
Sadakat kıyıya vurdu.
Ondandır...
Bir yudum su,
Bin yıllık yangına yetmedi...
Ama yine de
Her şiir, bir suskunun aziz kardeşidir.
Kanarya Banu Dağ
