Senden sonrası olmayan zamanın, pauze düğmesine basıp, nefes almaktan vazgeçmenin adıdır artık...
Beklemek,
Sana çıkmayan yolları yoldan saymayıp, çıkmaz bir sokağın saçağında ağlayan gökyüzünden düşen tanecikleri çaresizce saymaya yeltenmektir artık...
Beklemek,
Seni aradığım şarkıların, şiirlerin sancısında, gri bir akşama daha çaresizce ölgün uzanmaktır artık...
Ve beklemek,
Beklemenin anatomisini ezberleyerek, ontolojik cümle kaygılarını gönülde harmanlayıp kendini mahkum edişin altına atılan imzadır artık...