Gözleri çok küçükmüş...(Yalnızca nuru görsün diye.)
Geceleri etrafını iyi göremezmiş. Aydınlık cisimleri ararmış.
Işığa meftun, ışığa, nura aşık...
Bir ışık bulmaya görsün, kendinden geçer ve etrafında dönmeye başlarmış. Döne döne (semah) sarhoşluğu, baş dönmesi artarmış. Bu aşk sarhoşluğunda yangının içine düştüğünü fark etmezmiş bile...
Özlemek pervane kelebeği olmuş, hasret yangınlarında aşka ermiş...