Unutmanın mümkün olmadığı bir sensizlikmiş bu benimkisi...
Şimdi her kadında artık sen varsın.
Dün markette bana o nasıl sitemli bakıştı öyle...
Ya eczanedeki alaycı dudak kıvırışına ne demeli...
Bankta otururken yanımda iç çekişinin, kalbime sapladığı sancıdan bahsetsem ağlarsın...
Yetmezmiş gibi bir de telefonuma ekran koruyucu yaptım seni, iyi mi..
Şarkılardan seslenişine hiç girmeyeyim, ahlarsın...
Evde yan odadan seslenen annem mi sen misin, karıştırmasam iyi olacak, yoksa delirmeye başladığıma inanmak üzereyim...
Henüz delirmediysem de "samanlığı yakacak derecede" çok asabiyim!..
Millet pahalılıktan, ben yokluğundan burnumuzdan soluyoruz!..
"-Vallahi çok seviyorum seni adam!" sürekli tekrar eden bir kulak çınlaması...
Ah Rüveyda!
Senden sevgili dışında her şey oldu.
Hasret oldu, gözyaşı oldu, kitap oldu da, bir kavuşmak olamadık...
Sen yine de bir yerlere kaybolma!
Kalbimin yörüngesinden uzaklaşma...