Bazı bazı kendime de inandım,
Yeni bir ümitle, yeniden başladım.
Oysa su almış bir tekne gibi, kırılgandım.
Belki de bu masala fazlaca inandım.
Bir çocuk sevinciydin,
Her sabah yollarına dizildiğim...
Acılar hafifler, hatta biter dediğim...
Anladım ki yalnızlık yoluma vurulmuş bir pranga...
Bütün çırpınışlarım, umut edişlerim boşuna...
Bu, belki de hak ettiğim gecikmiş bir ceza!
Her adım atışım,
Sana yaklaşmak yerine,
Berbat ettiklerimin şerefine,
Uzakların uzağına attı enkazımı...
Bugün, sessizce defnettim naaşımı...
Bugün kapattım bir masalın son sayfasını.
