İnsan bazen kendisini kandırdığını bile bile,
İçine düştüğü rolü oynarmış seve seve...
Bu şiir dinletisi de "biz ayrılmadık seninle, gitme!"derken, "ben sana kavuşmayı öğretemedim ama sen de bana ayrılmayı öğretemezsin!"diyerek kalbinin boynunu büküp, ıssızlığa içten içe haykırmanın hazin hikâyesi..
Belki dinlemek isterseniz tıklamanız kâfi...Siz de bazen aynı şarkıya takılıp kalıyor musunuz? Mesela ben şimdi hazır ev boşken farklı sanatçıların sesinden peşpeşe bir gümleteyim...
*
Not: Birileri her paylaşımı paylaşanla özdeşleştirip senaryo yazmayı sever. Şahsımın geleni gideni yoktur efenim.
Kalbi macera riskinden uzak, yalnızlıkla kolkola, yaşlı anacığımın dizinin dibinde kavimler göçüne odaklı nefes alamayıp vermekteyiz.
Aşkın meşkin ne işi olur bu fukarayla...
Yok yere zan yapıp yazma özgürlüğümün şevkini saçma suallerle kaçırmasın birileri...
