Savaş artığı gibi sokaklar. Berbat bir sessizlik.
Her miladi yılbaşı ertesi böyledir. Baş ağrılı, akşamdan kalmış, ayılma çabasıyla kahve içen ama aslında "bu kafayla" ayılamayacak insanlar!
Boşver onları.
Senden bir mektup gelse, şu grisi çok gri günüme renk katsa diye iç çekişlerimi duy...
Yeni yılın ilk günü için çok masum bir dilek aslında...
"Sevgilim" diye başlasan, beni istediğini, özlediğini uzun uzun yazsan. Ben de mektubunu göz yaşlarıyla ve "Kalbim" diyerek göğsüme bastırsam, ağlasam, ahlasam...
Şu sağanak yağmurlarla yarışsam sonra, çalan şarkımızı bilmem kaçıncı kez dinlerken...
Galiba savaş artığı benim!
