Kendimi bildim bilmeyeli, Zarifoğlu'nun: "İçimiz hep bir hoşça kal ülkesi!" dediği yerdeyim.
Telafi edilecekler üst üste ardımsıra ayak izi olurken, ilk bahara hasret, baştan ayağa sonbahar olduğumu fark etmem çok zaman almamıştı.
Ânda yaşarken anı olmak ve unutulup gitmek..!
Hepimiz hayal ülkesinin çocukları gibiyiz...
