''Biricik merakım!'' başlıklı yazıma sorular geldi, ''nedir?'' diye..! Aslında içinde cevabı vardı. ''Ölesiye!'' Tabi orada bildiğimiz anlamıyla ölümüne, dibine, sonuna kadar gibi görünüyor ilk bakışta.
Bendenizi biraz tanıyanlar merak ettiğim şeyin ''ölüm anı'' olduğunu hemen anlarlardı! Bu dünyada merak ettiğim başka bir şey kalmadı. Tamam bir savaş uçağı kullanmayı, paraşütle atlamayı, kuş gibi uçmayı, denizin dibinde dalgıçlık yapmayı hep merak etmişimdir ama bunlar mutlak ve biricik merakımın yanında bahis mevzuu bile değil. Nasip olur da cennete varırsak zaten uçarız da dalarız da gönlümüzce.
Çocukluğumda bir patronum vardı, arada durur, içini öyle derinden çeker ve derdi ki; ''Ah minel mevti halatiha!'' o ne demek abi diye sorduğumda; ''Ah ölüm ve getirdikleri!'' demişti. Çocuktum aklımda öylece kalmış. Hem o ağabeyimin dediği zaman ki halet-i ruhiyesi hem çok veciz sözün yüklendiği anlam derinliği...
Hayat hızla akıp giderken, çoğumuzun duymak istemediği -aslında ıskaladığı- lakin önümüzde bizi bekleyen ve mutlaka karşılaşacağımız biricik hakikat!
Ölüm meleği güzel bir surette gelirse ne âlâ!
Başlar o zaman sonsuzluğa açılan o büyük kapıda yeni bir berzah hayatı...
Allah'ım!
Kereminden diliyor ve dileniyoruz. Bizi bırakma, kendilerine yazık edenlerden eyleme. Amin.
