Sevgili Dost!
A.Ural gibi mektuplara başlamamı seversin.
Bilirsin rutini insanlar sıkıcı bulur. Aslında hayatın genel akışı için ''rutin'' iyidir.
Hani o kadim söz gibi: ''Allah bu günümüzü aratmasın!''
2019'u aradığımız gibi.
Belki o vakitler dünyanın ''canı sıkılıyordu!'' şimdi sıkılan canımıza maske geçirdik,, hep birlikte boğuluyoruz! Yani rutin iyiymiş aslında!
Benim alışamadığım başka bir rutin var!
Sabah günaydınları, akşamları iyi uykular faslı.
Bu ''özel'' bir alışma ve yine bilirsin ben alışmaktan korkan bir adamım!
Alışmaktan ve hayattan! Ah tabi bir de kadınlardan!
İnsan alıştığını sever, arar ve özler. Gizli bir bağımlılıktır bu. Nesi kötü diyebilirler ama sen demezsin, çünkü neyi kastettiğimi bilirsin.
Hayatımın merkezinde bir rutin varsa, o aşktır, ya da onun gibi bir şey.
İnsan vücudundaki kalp gibi!
Sevgili Dost!
Beni sen zaten anlayacaksın, mektubum sana, sözüm arkadaşlara!
Gönlünden öperim.
