Bu, kitaplık çaptaki muazzam söze denk geldim, üzerinde ne kadar dursak, tefekkür etsek, kendi kalbimiz adına muhasebe yapsak azdır...
Malum kalbin aynası, gözler, sözlerdir ve besinler ile bağlantılıdır.
Gördüklerimiz, söyleyip işittiklerimiz ve yiyip içtiklerimiz...Bunlar temiz olmazsa kalp aynası parlayıp öteleri ruha yansıtamaz diyor büyük veli.
Zira insan, kalbini günahlardan uzak tutup, sevaplı işlerle parlatınca, ona daha bu dünyadayken iman ettiği güzelliklerin hakikatleri müjde olarak gösterilir, diyor büyük veli...
İmanda sadakatiniz ölçüsünde yakininiz artar, yani iman ettiğiniz şeyler, kitabi bilgi olmanın ötesine geçerek, imanın bir tadının olduğu idrakiyle, gerek müjdeci rüyalarla gerekse yakiyn dürbünüyle ahireti dünya hayatıyla birlikte yaşarsınız, görürsünüz, demek istiyor o güzel veli...
Bunun da yolu, farz ibadetlerin yanısıra nafilelere de yapışmak, iyilikleri arttırıp, günah/ haram ve şüpheli şeylerden kaçmak, diyor o büyük veli...
