Hatta geciktiklerini fark ettiler!
Atlar önden gitmişti.
Onlar onlara yetişemediler.
Anlam kargaşasında gittiler,
Alacaklarıyla, yanılgılarıyla...
Sonra gitmeleri gerektiğini,
Gitmezlerse bir ölüyü
Diriltemeyeceklerini fark ettiler!..
Ahlarıyla, yangınlarıyla gittiler!..
"Bundan bir şey olmaz!"deyip de gittiler.
Gecikmelerini kâğıt gibi buruşturup,
Hücresinin kapısını vurup da gittiler...
Haklıydılar, adam baştan sona zaman kaybıydı...
Ondan bir şey olmamıştı, olmazdı da...
