Çocukluğumun geçtiği Üsküdar'da, sinemadan eve, filmin kareleri ile giderdim.
Bana ait olmayan senaryolara hüzün ekmeye ta o zamanlar alışıyormuşum meğer...
Şimdilerde olmamam gereken ne kadar hikâye varsa, hepsinden emekli ettim kendimi.
İnzivanın zirvesindeki o eşsiz lezzet ise bu saatlerde daha bir yalın...
Kendi gerçeğimle yüzyüze!
Sabahın kokusuna ayrıca hayranım...
